Fragment uit Woorden

Op de dag dat het kindje na een voldragen zwangerschap geboren had moeten worden, kwam hij dronken thuis. Margje was ontzet. Niet omdat hij dronken was – ze had hem vaker dronken meegemaakt – maar omdat de geschiedenis hem zo aangreep. Diep in haar hart was ze teleurgesteld, had ze hem liever sterker gezien. En toen had ze het per ongeluk hardop uitgesproken. Had ze het kindje ‘vruchtje’ genoemd. Jack was opgesprongen, hij stond te wankelen op zijn benen voor hij de deur uit liep en schreeuwde: ‘Het was verdomme een meisje!’
Toen ze voor de tweede keer zwanger was, vertelde ze het alleen aan Ellis. ‘Ik ben bang’, had Margje gezegd. ‘Ik ben bang dat ik het verdriet van Jack niet meer kan verdragen als het opnieuw misgaat.’
Ellis had haar armen om haar heengeslagen en Margje had gevraagd: ‘Ben ik vreemd? Reageer ik raar? Ben ik onbegrijpelijk? Hard? Gesloten?’
Ellis had geantwoord: ‘Ik ken niemand zoals jij. Jij reageert anders dan anderen. Maar ik kan je wel volgen, ik begrijp je wel. Ik zie jouw kwetsbaarheid en gevoeligheid ook heel goed, jij bent niet hard, in tegendeel zelfs. Maar ik ben bang dat Jack dat niet ziet. Ik ben bang dat jij voor hem onbereikbaar bent, je staat op een ander plan dan hij. En dat maakt jullie beiden eenzaam’.

De tweede zwangerschap had nog geen zeven weken geduurd. Ze had Jack er nooit iets over verteld. Ze was inmiddels de dertig ruim gepasseerd en ze had op een avond gezegd dat het misschien niet meer zo’n goed idee was aan een baby te beginnen, de risico’s werden steeds groter vanaf nu. Lang hadden ze er niet over gepraat. Jack was naast haar op de bank komen zitten, had haar tegen zich aangetrokken en gezegd dat ze verstandig was. Het was voor het eerst dat het niet klonk als een verwijt en het was ook de eerste keer dat hij niet vroeg hoe zij zich voelde, hoe het was voor haar om kinderloos door het leven te gaan. Zij op haar beurt vroeg ook niets.

Ellis had gelijk. Ze waren als twee eilandjes waartussen het water steeds breder werd. En zij was onbewoond, ja zelfs onbewoonbaar gebleken…